XIII. YÜZYILDA OSMANLI’DA KORSANLIK HAREKETLERİ
Bir önceki yazıda Aden körfezinden bahsederken; raslantı
sonucu Osmanlı Devletinin bir dönem Amerika’dan benzer eylemler sebebi ile
vergi aldığı öğrendim.
Yaptığım araştırma sonucu; Akdeniz deki Osmanlı Korsan
Gemilerinin saldırılarına maruz kalan Amerika Birleşik Devletlerinin; 5 Eylül
1795 tarihinde Dostluk ve Barış Aşlamasını imzalayarak,kayıp ettikleri Gemileri
sebebi ile Osmanlı’ya vergi ödemeye başladıklarını ve ayrıca Cezayir’deki
esirlerin bırakılması için US$ 642.500 vergi ödediklerini,bu anlaşmanın Türk
dilinde hazırlanması sebebi ile aynı zamanda ABD tarihindeki imzalanmış bir kaç
yabancı dilli anlaşmadan biri olduğunu öğrendim.
Bu hususta Time
Dergisinde yayınlanan haber ve Yale Universitesi Hukuk Fakultesinin
başlattığı “Avalon Projesi” de pek çok ilginç ayrıntıyı gözler önüne seriyor.
Söz konusu anlaşmayı ,Amerikan Devletinin ; Osmanlı’nın
Kuzey Afrika’daki Garp Ocakları ile başı dertte olması ve Osmanlı’nın Garp Ocaklarının, kendisi ile anlaşma yapmamış olan veya savaş halinde
oldukları devletlerin Gemilerini Akdeniz de Cezayir,Trablusgarp ve Tunus’lu “
korsanlar “ tarafından yakalayıp,el koyması ve ardından fidye isteyerek karşı
tarafı ekonomik ve moralman çökertmeleri sebebi ile 18.yüzyılın sonlarında ;bu
bölgenin getireceği kazancı göz önünde bulundurarak Osmanlı’ya vergi ödemeyi
kabul ettiği görülmekte.
Bununla beraber;Fransa’nın Akdeniz de Gemilerinin
güvenliğini sağlamak için Osmanlı’ya yıllık
200.000 İspanyol Doları,İngiltere’nin ise 280.000 İspanyol Doları olarak
vergi ödemesinin belirlendiği belirtilmektedir.
Osmanlı korsanlarınca Cezayir açıklarında ilk ele geçirilen Amerikan Gemisinin;Boston
Limanına bağlı “MARIA” olduğu ve ardından Philadelphia Limanı’na bağlı
“DAUPHIN”
Korsanlar tarafından yakalandığı ,1793 Ekim ve Kasım
aylarında ise 11 ABD gemisinin Osmanlılar’ın eline geçtiği belirtilmekte.
Bunun üzerine Amerikan Kongresi tarafından alınan karar
sonucu,Kongre o dönemdeki Başkan G.Washington’a bu bölgede ki korsanlar ile
mucadele etmek için bir savaş filosu kurmak üzere 688.000 altın Dolar harcama
yetkisi vermiş.
Osmanlı Korsanları ile baş edilemeyen Amerika, 5 Eylül 1795
tarihinde 22 maddeden oluşan “Dostluk ve Barış Anlaşmasını” imzalamak sureti
ileOsmanlı’ya vergi ödemek zorunda kalmış ve Osmanlı’ya Cezayir deki esirlerin
bırakılması için ödediği haraç dışında ,her sene ayrıca 21.600 Dolar vergi ödemeyi kabul etmiş.Anlaşmanın
7 Mart 1796 da Amerikan Kongresi tarafından onaylandığı bildirilmekte.
Ancak tarafların yukarıda 7 Mart 1796 tarihi itibari ile
kesinleşen anlaşamaya rağmen zaman zaman ,karşılıklı olarak çatışmaya ve
birbirlerinin Gemilerini esir almaya devam ettikleri,
bunun üzerine Trablusgarp Beylerbeyi Yusuf Paşa tarafından,
yıllık haraç miktarının 225.000 Dolara
çıkarılması, ayrıca çeşitli mallardan oluşan 25.000 dolarlık miktarında bu
meblaya ilave edilmesi istenmiş.
Bu talebinde ciddi olduğunu göstermek isteyen “Yusuf Paşa”
gözdağı vermek amacı ile Amerikan konsolosunun gözü önünde Amerikan Gemisinin
bayrak direğini kestirmiş.
Bunun üzerine ABD Başkanı Thomas Jefferson 4 savaş Gemisini
Trablus sahillerine göndermiş, ancak herhangi bir eylem gösteremeden ülkesine
dönen filo komutanı sonrası,bir yıl sonra 6 Gemi ile Trablus Limanı açıklarına
demirleyen Amerikan Filosu sahili bombalayarak ,bir Trablus Gemisini de
batırmış.Trablus’u kuşatmak için harekete geçilmiş olmasına rağmen ,kendini
Trablusgarp Beylerbeyi Yusuf paşa tarafından kuşatılmış bulan Amerikan savaş
Gemileri; aynı anda Osmanı’nın ,Amerika’nın ünlü savaş Gemisi “PHILADELPHIA”
307 subay ve erden oluşan mürettebatını da ele geçirmesi karşısında eli kolu
bağlı kalmış.
İki yıl boyunca Türk Bayrağını şanlı bir şekilde
dalgalandığı “ Philadelphia Savaş Gemisi” Stephen Decatur tarafından ele geçirilen
ve Osmanlı Askeri Gemisi süsü verlen bir Türk teknesinin 15 Şubat 1804 de
Trablus Limanı’na gizlice yanaşarak,Gemiyi ateşe vermesi sonrası yanmış..25
yaşındaki bu gencin bu başarısı (!) dönemin ünlü İngiliz Amirali Nelson
tarafından “çağın en cesur eylemi” olarak ilan edilmiş.
Bunun üzerine; Yusuf Paşa Amerika ile inatlaşmaya devam
edip, Trablus Limanını hedef alan “Amerikan İntihar Gemisini” amacını
gerçekleştiremeden patlatınca;Amerika Birleşik Devletleri ,Osmanlı’nın “Garp
Ocaklarına” Akdeniz deki faaliyetleri için 1824 yılına kadar vergi ödemeye
devam etmiş.
Osmanlı ile Amerika arasında 7 Mart 1796 yılında kesinleşen
“Dostluk ve Barış Anlaşması’ nın orijinal metninin ilk 3 maddesi ne göre;
Osmanlı-Amerika
Anlaşma
Metni
1. Fasıl
1. Fasıl
İbtida ki faslın kavi u kararı oldur ki işbu 1210 senesinde hala Merikan Ceziresi Eyaletlerine mutasarrıf dostumuz Corco Vaşinto (George Washington) her biri zebtinam Merika Hakimi ile ocağımız Mahruse-i Cezair-i Garbta Sahib-i Devlet olan Saadetlü Hasan Paşa (Cezayir Dayısı Hasan Paşa) -yesserellahü ma yezid vema yeşa- Hazretlerinin rey ve Asker-i Mansure Ağası ve Kul Kethüdası ve sair Erbab-ı Divan ve cümle Asakir-i Mansure ve Canibinin reayaları ittifakıyla bu sulh ve selahımız ve metin ve muhkem olub sabit olmuştur. Ba'del yevm sulhümüze muhalif ve mugayir ve fasid idicek bir söz kalmamış. Vesselam (Bu anlaşmanın her maddesi selam ile bitmektedir ki bunun anlamı barıştır) Tahriren Fi 21 Safer, Sene 1210.
2. Fasıl
İkinci faslın kavi u kararı oldur ki Merikan Hakimi
dostumuzun gemileri gerek büyük ve gerek küçük ve kezalik anların hükmünde olan
reayasının gemileri Mahruse-i Cezayir iskelesi veyahut taht hükmünde olan
iskelelere varurlar ise adet-i kadim üzere rızklarından ötürü sattıklarında
sair İngiliz ve Felemenk sevid bazerkanlarının vire geldüği ve anlara akdolunan
gümriği 100 guruşta beş guruş gümrük alına. Ziyade taleb olunmaya. Ve bir dahi
budur ki satılmayan rızkların yine gemiye koyup götürmek murad ettiklerinde bir
kimesne anlardan bir şey talep itmeye. Ve mezkur iskelelerde bir kimesne anları
incidüb alıkomayalar. Vesselam. Tahriren fi 21 Safer 1210.
3. Fasıl
Üçüncü faslın kavi u kararı oldur ki Merikan Hakimi dostumuzun gerek korsan ve gerek bazargan ve gerek Cezayir'in korsan ve bazargan gemileri ruy-i deryada birbirlerine rastgelüb buluştuklarında aramaktan ve birbirlerin incitmekten beri olup rivayet ve hürmet ile birbirlerinden yollarına gitmeden bir kimesneye mani olmaya. Ve biri dahi budur ki içlerinde herkangı cins olursa olsun yolcu oldukta rızkları ve malları ve eşyalarıyla her ne canibe giderler ise birbirin incidüb bir şeylerin almaya ve bir yere götürmeyeler ve eğtendürmeyeler ve hiçbir vecihle birbirlerine zarar u ziyan itmeyeler. Vesselam. Tahriren fi 21 Safer 1210.
Treaty of Peace and Amity
Signed at Algiers September 5, 1795 *
Signed at Algiers September 5, 1795 *
Anlaşmanın tamamının İngilizce tercümesi Yale
Üniversitesinin resmi internet sitesinde yer almaktadır.
Görülen odur ki birkaç asırda bir de olsa Gemiler halen Korsanların
saldırısına maruz kalmakta ve günümüzde halen Gemiler için buyük risk
oluşturmakta.
Özellikle son Korsanlık faaliyetleri sebebi ile
Sigortacıların “KORSANLIK” riskini teminattan hariç tutmaya başladıklarını
görülmekte.
Bu sebeple gerek kotasyon alırken,gerekse teminatınızı
yenilerken “Korsanlık” (PIRACY) risikinin H&M poliçe ve kotasyonunda “
iptal edildiğine “dair bir ibarenin yer almadığına dikkat ediniz.
Müge Pasinli Şahin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder